ഇന്ത്യൻ വംശജനായ ഋഷി സുനക് ബ്രിട്ടീഷ് പ്രധാനമന്ത്രിയായപ്പോൾ ഉണ്ടായ കമന്റുകളിൽ ഒന്നായിരുന്നു" മ്മടെ ആളാണ് "എന്നത്. എന്താണാവോ ഈ "മ്മടെ ആൾ ". ഇന്ത്യൻ വംശജൻ എന്നതാണോ? അദ്ദേഹമോ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മാതാപിതാക്കളോ ഇന്ത്യയിൽ അല്ല ജനിച്ചതും വളർന്നതും. ഋഷി സുനക്കിന്റെ അച്ഛന്റെ മാതാപിതാക്കൾ ഇന്ത്യയിലെ ഗജ്റൻ വാല ( ഇപ്പോൾ പാക്കിസ്ഥാനിൽ ) യിലും പഞ്ചാബ് പ്രവിശ്യ യിലും ( ഇന്ത്യയിൽ) ആയിരുന്നു. അതാണ് അദ്ദേഹത്തിന് ഭാരതവുമായുള്ള ബന്ധം. അച്ഛന്റെ അമ്മ ഭാരതത്തിൽ നിന്ന് ആയതുകൊണ്ട് "മ്മടെ ആളാ"യെങ്കിൽ അച്ഛന്റെ അച്ഛൻ ജനിച്ച സ്ഥലം ഇപ്പോഴത്തെ പാക്കിസ്ഥാനിൽ ആയതുകൊണ്ട് ഋഷി സുനക്കിനെ "ഞമ്മന്റെ ആളാണ് " എന്നും പറയേണ്ടിവരും. ഇന്ത്യൻ വംശത്തിൽ പെട്ടു എന്നതുകൊണ്ടാണോ നമുക്കിത്ര മാത്രം സന്തോഷം? അങ്ങിനെ എങ്കിൽ തലമുറകൾക്കു മുമ്പ് ഇന്ത്യ വിട്ടു പോയവരെ പറ്റി നമ്മൾ അഭിമാനിക്കണമല്ലോ! ആരും ഒന്നും അറിയാത്തവരെ പറ്റി വെറുതെ എന്തിനു നമ്മൾ അഭിമാനിക്കണം അല്ലേ? ഇന്ന് ഋഷി സുനക്ബ്രിട്ടീഷ് പ്രധാനമന്ത്രിയായപ്പോൾ ഓരോ ഇന്ത്യക്കാരന്റെയും അഭിമാനം ഉണർന്നു. നല്ലതാണ്. ഒരാൾ ഉന്നതിയിൽ എത്തുമ്പോൾ അഭിമാനം തോന്നുന്നത് വളരെ നല്ല കാര്യം. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ രാജിവെച്ച ലിസ് ട്രസ്സ് - ആ ഒഴിവിലേക്ക് ആണല്ലോ ഋഷി തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടത്- പ്രധാനമന്ത്രിയായപ്പോൾ നമുക്കൊന്നും ഇത്തരം ഒരു സന്തോഷമോ ആഹ്ലാദമോ ഉണ്ടായില്ല. ബ്രിട്ടനിൽ ഒരു ബ്രിട്ടീഷ്കാരി പ്രധാനമന്ത്രിയായി.അത്രതന്നെ . ഇവിടെ ഇന്ത്യൻ വംശജൻ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു എന്നതിലാണ് സന്തോഷം. അവരുടെ ജനസംഖ്യ നോക്കുമ്പോൾ ഒരു ന്യൂനപക്ഷക്കാരനായ വ്യക്തി - ബ്രിട്ടീഷ് പൗരത്വം ഉണ്ടെങ്കിലും-യെ പ്രധാനമന്ത്രിയാക്കാൻ അവിടുത്തെ മന്ത്രിസഭ തീരുമാനിച്ചത് ഒരു വലിയ കാര്യമാണ്. അവിടെയുള്ള വെളുത്ത വർഗ്ഗക്കാർക്കിടയിൽ ബുദ്ധിശക്തിയിലും കഴിവിലും മികവ് പുലർത്തുന്നു എന്നതുതന്നെയാണ് ഋഷി സുനക്കിനെ ഈ സ്ഥാനത്തെത്തിക്കുവാൻ കാരണവും. അതിനെയാണ് അനുമോദിക്കേണ്ടത്. ആ കഴിവിലാണ് നമ്മൾ അഭിമാനം കൊള്ളേണ്ടത്. അദ്ദേഹം ഭഗവത്ഗീതയിൽ തൊട്ട് സത്യം ചെയ്താണ് മുൻപ് ധനകാര്യ മന്ത്രി ആയത്. നല്ലത്. തന്റെ വിശ്വാസത്തെ ഇപ്പോഴും പിന്തുടരാൻ അദ്ദേഹത്തിന് കഴിയുന്നുണ്ടല്ലോ. വീണ്ടും അതിൽ നമുക്ക് അഭിമാനിക്കാം. ഏതു രാജ്യത്തായാലും ഏതു വിദേശിയായാലും ഭഗവത്ഗീതയിൽ വിശ്വാസം അർപ്പിക്കുന്നു എന്നു പറയുമ്പോൾ, ഭക്തിയോടെ ഗീതാപാരായണം ചെയ്യുന്ന ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും ഹൃദയം നിറയും. കാരണം അവന്റെ വിശ്വാസത്തിലുള്ള ഒരു അംഗീകാരമാണിത്. എന്നാൽ ഇന്ത്യൻ വംശത്തിൽ ജനിച്ചതുകൊണ്ടോ ഹിന്ദു ആയതുകൊണ്ടോ മാത്രം അഭിമാനിക്കുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അതിൽ ഒരു പൊരുത്തക്കേട് ഉണ്ട്. ഞാൻ മുമ്പ് പറഞ്ഞതുപോലെ അനേകം ഹിന്ദുക്കൾ തലമുറകളായി അവിടേക്ക് കൂടിയേറിയിട്ടുണ്ട്. അവർ ഹിന്ദുക്കളായി തന്നെ ജീവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടാവും. പക്ഷേ അവരെക്കുറിച്ചൊന്നും നമുക്ക് ഈ അഭിപ്രായം തോന്നാറില്ല. ഹിന്ദുത്വത്തോടുള്ള സ്നേഹം ആയിരുന്നു എങ്കിൽ ഇവിടെ ഇന്ത്യയിൽ ഹിന്ദുക്കൾ പരസ്പരം പോരടിച്ച്കൊ ലപ്പെടുത്തുകയില്ലായിരുന്നു. സഹോദരങ്ങൾ പരസ്പരം പടവെട്ടില്ലായിരുന്നു. അതൊന്നുമല്ലല്ലോ ഇവിടെ നടക്കുന്നത്. ഭഗവത്ഗീതയുടെ മേൽ കൈവെച്ച് സത്യം ചെയ്ത്, അഴിമതിയും ചതിയും കൊലപാതകവും നടത്തുന്ന ധാരാളംപേർ നമ്മുടെ ചുറ്റിലും ഉണ്ട്. അപ്പോൾ ഗീതയിൽ തൊട്ട് സത്യം ചെയ്തിട്ട് കാര്യമില്ല. തന്റെ വാക്കുകൾ സത്യമാക്കി തീർക്കാൻ ശ്രമിക്കണം. അതിന് ഋഷി സുനക്കിന് കഴിയും. കാരണം ബ്രിട്ടീഷുകാരിൽ ഇന്ന് നമ്മളിലുള്ളതിനേക്കാൾ സത്യസന്ധതയുണ്ട് എന്ന് തോന്നുന്നു. അതുകൊണ്ടാണല്ലോ കടിച്ചു തൂങ്ങാതെ, അഭിപ്രായങ്ങൾ മാറ്റി മാറ്റി പറയാതെ, ലിസ് ട്രസ് പ്രധാനമന്ത്രി പദത്തിൽ നിന്നും രാജിവെച്ചത്. ഇന്ന് ഋഷി സുനക്, പ്രധാനമന്ത്രി ആയി എങ്കിലും, അദ്ദേഹത്തിന് എന്തെങ്കിലും വീഴ്ച ഉണ്ടായാൽ, ഇന്ന് ഒപ്പമുള്ളവർ അദ്ദേഹത്തിനെതിരെ വിരൽ ചൂണ്ടും എന്ന് ഋഷിക്കറിയാം. അത്തരമൊരു അവസ്ഥ സംജാതമായാൽ ( ഒരിക്കലും ഉണ്ടാകാതിരിക്കട്ടെ) ഋഷി സുനക്ക് പ്രധാനമന്ത്രി സ്ഥാനത്ത് ഒട്ടിപ്പിടിക്കാതെ രാജിവെക്കുകയും ചെയ്യും. അതാണ് സംസ്കാരം. ആത്മാഭിമാനത്തിന്പ്രാധാന്യം കൊടുക്കുന്ന ആ സംസ്കാരം, പക്ഷേ ഭാരതീയ സംസ്കാരത്തെപ്പറ്റി പുളകം കൊള്ളുന്ന ഇവിടത്തെ പലർക്കുംഇത് മസ്സിലാകില്ല. ഇവർക്ക് ആത്മാഭിമാനത്തേക്കാൾ വലുതാണ് ഇവിടുത്തെ സ്ഥാനമാനങ്ങൾ. ലജ്ജ ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ടാവും.
പിന്നെ മറ്റൊരിടത്ത് കണ്ടു ഋഷി സുനക്ക് ഇന്ത്യയുടെ മരുമകൻ ആണെന്ന്. ഇൻഫോസിസ് മുൻമേധാവി നാരായണമൂർത്തി എന്നാണ് ഇന്ത്യയുടെ പര്യായമായതെന്നു എനിക്കറിയില്ല. അങ്ങനെ ഇന്ത്യയുടെ മരുമകനായി ആദരിക്കുമെങ്കിൽ നമ്മുടെ രാജ്യത്തും പല വിദേശികളും മരുമകനും മരുമകളും ഒക്കെയായി ഉണ്ട്. ഇന്നും നമ്മുടേതെന്ന് അംഗീകരിക്കാത്തവർ. എന്തിന് വിദേശി? കേരളത്തിൽ ജോലി സംബന്ധമായിവന്ന് വീട് വെച്ച് താമസിക്കുന്ന തമിഴ്നാട്ടുകാർ എന്നും നമുക്ക് തമിഴന്മാരാണ്. എത്ര കാലം കഴിഞ്ഞാലും നമുക്ക് അവരെ നമ്മളിൽ ഒരാളായി കാണാൻ കഴിയില്ല. അംഗീകരിക്കുകയും ഇല്ല. തൊട്ടയൽ സംസ്ഥാനത്തുനിന്നും വന്നവരെ ഒപ്പം കൂട്ടാൻ കഴിയാത്ത നമ്മളോടാണ് വിദേശികളെ സ്വന്തമായി കാണുവാൻ പറയുന്നത്. നല്ല കാര്യം, അല്ലേ.മറ്റ് സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ നിന്നും വന്നവർ എന്നും അന്യസംസ്ഥാനക്കാരാണ്. നമുക്ക് വേണ്ട പച്ചക്കറിയും അരിയും പലവ്യഞ്ജനങ്ങളും അവരാണ് തരുന്നതെങ്കിൽ കൂടി നമ്മുടെ കൂട്ടത്തിൽ കൂട്ടില്ല. എന്തൊരു വിശാലമനസ്കത! അല്ലേ? പക്ഷേ വിദേശത്ത്, ഇന്നത്തെ ഇന്ത്യക്കാർ വേണ്ട, ഇന്ത്യയുമായി പറഞ്ഞു കേട്ടുള്ള ബന്ധം ഉള്ളവർ ആണെങ്കിൽ പോലും ഉന്നതിയിൽ എത്തുമ്പോൾ എന്തൊരാഹ്ലാദം.എന്തൊരു നിർവൃതി. ("അല്ല -അറിയാഞ്ഞിട്ട് ചോദിക്കുവാ. എന്താ അവർക്കും ഉണ്ടാവില്ലേ ഇയാൾ ഒരു വിദേശിയാണെന്ന് തോന്നൽ "). പക്ഷേ അപ്പോഴും കഴിവിനും സത്യസന്ധതയ്ക്കും മികവിനും പ്രാധാന്യം കൊടുത്ത് രാഷ്ട്രത്തെ ഉന്നതിയിലേക്ക് നയിക്കുവാൻ കഴിയുന്ന വ്യക്തിയെ തിരഞ്ഞെടുക്കുവാൻ അവർക്ക് കഴിയുന്നു. നമ്മൾ ആണെങ്കിൽ നമ്മുടെ നാടിനെ കൊള്ളയടിച്ച് സ്വന്തമാക്കുന്നവരെ ഭരണാധികാരി ആകുന്നു. അവർ രാജ്യത്തിന് പ്രാധാന്യം കൊടുക്കുമ്പോൾ, നമ്മൾ പ്രാധാന്യം കൊടുക്കുന്നത് നാടിന്റെ സമ്പത്ത് സ്വന്തമായി അടിച്ചുമാറ്റാനാണ്.ഇതാണ് വ്യത്യാസം.
പിന്നെ മറ്റൊരു കാര്യം കൂടി ഋഷി -rishi- എന്നത് - റിഷി - എന്നാണു പറയേണ്ടത് എന്ന് പലരും പറഞ്ഞു കേട്ടു. ഋഷി എന്നത് ഇംഗ്ലീഷിൽ എഴുതുമ്പോൾ rishi എന്നാണ്. അതിനെ റിഷി എന്നല്ല ഋഷി എന്ന് തന്നെയാണ് പറയേണ്ടത്. ( ഋഷി കപൂർ എന്ന നടനെ കൂടി ഓർക്കുന്നു ).
അപ്പോൾ ഇത് "മ്മടെയോ" "ഞമ്മന്റെയോ "ആവണ്ട. അവരുടേതായിക്കോട്ടെ. അവരാണ് ഈ വിജയത്തിന് പിന്നിൽ എന്നതും നമ്മൾ മറക്കരുത്. എന്നാൽ ഭാരത സംസ്കാരത്തെ ആദരിക്കുന്ന ഋഷി സുനക്കിനെ കുറിച്ച് നമുക്ക് അഭിമാനിക്കാം.
വന്ദേമാതരം
